Scarface - The Diary

Scarface
The Diary
Rap-A-Lot Records, 1994

Scarface zawsze był tym "bardziej inteligentnym gangsta", fani rapera zapewne wiedzą o czym mówię. Pierwszoosobowe narracje wzniesione na wyżyny, zanim jeszcze Biggie wydał swój klasyczny, boski itd. Ready To Die. Zaglądanie wgłąb ludzkiego umysłu, mroczny storytelling i czarne poczucie humoru - ot, cały Scarface, ten który będąc na początku działalności DJ'em w Geto Boys okazał się lepszym raperem niż razem wzięci pozostali członkowie ekipy z Houston.

Przyszedł w końcu czas na solowy debiut w postaci Mr. Scarface Is Back - niezapomniana opowieść z getta z 1991 roku. Po dwóch latach bohater dzisiejszej recenzji wydaje co najwyżej średni materiał w postaci The World Is Yours, a po roku mamy już do czynienia z jedną z najlepszych rapowych płyt, jakie kiedykolwiek się ukazały. Proszę państwa, przed Wami The Diary - prawdopodobnie najwybitniejsza płyta hip-hopowa z południa Stanów Zjednoczonych.

"It's ninteen-ninety-foe and we up against the same shit
I nevah understand why
I could nevah seen a man cry, till I seen that man die"

Cała tematyka kręci się wokół jednego - strzelaniny, dziwki, kradzieże, rozboje itd. Wielu powie, że to samo co u 50 Centa, racja, tylko to jest takie samo porównanie jak zestawienie w jednym szeregu Dana Browna i Lwa Tołstoja. Brad Jordan jest jednym z najlepszych liryków w historii tej muzyki i całą swoją klasę potwierdza na tym albumie. Nie gorzej wypada inny przedstawiciel tego nurtu - Ice Cube, w "Hands Of The Dead Body" ze świetnym refrenem Devina na cudownym beacie. Brzmienie, o które zadbali Mike Dean, N.O. Joe i sam Scarface jest bardzo bliskie G-Funkowi. Nie jest to czysty G, jak w przypadku Doggystyle czy The Chronic, ale rhodesy są wszechobecne niemalże w każdym kawałku. Sampling został ograniczony, perkusja jest charakterystyczna dla brzmień z południa USA. Wszystko buja aż miło. Czysta inspiracja stylem G.

Jedno z najważniejszych gangsterskich rap dzieł w historii - o tym wspominałem na samym początku. Magazyn Rolling Stone jest mówiąc szczerze, trochę nieprzychylny w stosunku do rapu (Illmatic dostał 4 gwiazdki, a 3 Feet High And Rising...3!), ale The Diary zasłużyło u nich na 4,5 gwiazdki na 5 możliwych. Maksymalne noty w dwóch najważniejszych magazynach hip-hopowych w Stanach - The Source oraz XXL. Ta płyta to jest przeciwieństwo moich upodobań w rapie, a mimo to, dostaje ode mnie maksymalną ocenę, mimo że jestem fanem bardziej klasycznych brzmień, bliżej klimatów nowojorskich niż kalifornijskich itd. Wielka rzecz, wielkiego rapera - dosłownie i w przenośni.

Wokale:
Scarface, Ice Cube, Devin The Dude.

Produkcja:
Scarface, Mike Dean, N.O. Joe, Uncle Eddie.

Ocena: 10 / 10