Jest już trochę późno. U mnie wszyscy, łącznie ze zwierzakami - co daje trochę spokoju, już śpią. Tylko ja jak zwykle zajmuję się tym co nie trzeba. Jedynym pozytywem mojego siedzenia i udawania się uczenia na jutrzejsze kolokwium jest odsłuchiwanie po raz -enty płyty ATCQ o najgłupszym tytule świata: People's Instinctive Travels and the Paths of Rhythm. Na szczęście jej poziom artystyczny jest odwrotnie proporcjonalny do nazwy. Poniżej macie kawałek idealny na tą późną już porę, klasyczny podobnie jak cały album - "Rhythm (Devoted to the Art of Moving Butts)". Idealny przykład Złotej Ery w hip-hopie.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz